Przed nami dni szczególne: uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny. Przez wszystkie cmentarze przejdą znowu niezliczone rzesze ludzi. Na grobach zapłoną znicze i pojawią się bukiety kwiatów. Ten wzruszający świąteczny obraz jest jednak jakby daleki od codziennej pamięci o zmarłych. Najczęściej przez 364 dni w roku ludzie zajmują się swoimi sprawami, nie pamiętając o rocznicach czy imieninach zmarłych bliskich, natomiast 1 listopada jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wszyscy przypominają sobie o zmarłych. Całymi rodzinami wychodzą na cmentarze, przynoszą ogromne ilości zniczy i kwiatów. To piękne. Tylko czy pod tymi zewnętrznymi formami pamięci - jak znicze, kwiaty, odwiedziny na cmentarzu - nie kryje się więcej rutyny niż pamięci?

Coraz więcej ludzi o nich mówi. Coraz częściej gazety o nich piszą. Niby nic nadzwyczajnego ale... otwierasz ją i zamiast pierwszego akapitu słyszysz w głośnikach ciepły głos lektora, który czyta Twoją książkę!

Tak właśnie działają książki audio, które zdobywają coraz większą popularność na świecie. Właściwie nie tyle zdobywają, co odzyskują. Kiedyś dostępne jako płyty i kasety dla dzieci, dziś rewolucjonizują rynek wydawniczy w formacie cyfrowym – jako mp3.

Do tej pory w tej formie królowały bajki dla dzieci, dziś poza nimi mamy pełny wybór tytułów i tematyki – od beletrystyki, przez kursy językowe po najnowsze pozycje psychologiczne i poradniki motywacyjne. Skąd jednak tak duża popularność i zainteresowanie nimi?

Książki audio przede wszystkim oszczędzają Twój czas. W dzisiejszym „pędzącym do przodu” świecie coraz częściej brakuje go nam na spokojną lekturę. Książek audio możesz słuchać wszędzie i w każdej chwili – jadąc samochodem, autobusem, czy wykonując codzienne obowiązki.

To miasto jest dla mnie naprawdę niesamowite! Dlatego pierwszym etapem podróży na Krym jest Lwów. Nie sposób go pominąć. Dlaczego?

Na początek dla tych, którzy traktują wypad do tej pięknej miejscowości jako miejsca na zakupy, trochę informacji na co warto zwrócić uwagę. Byłam tam kilka razy i od pierwszej wizyty czułam się tam jak w domu. Zakochałam się w nim i wciąż ciężko mi się pogodzić z zaborem go przez Sowietów. No, ale trudno, do Ukraińców ciężko mieć o to pretensje.

Przez całe moje długie, trzydziestoośmioletnie życie towarzyszy mi nieustający jazgot na temat reformy szkolnej.

Za mojej bytności na tym łez padole szkołę najpierw miano reformować na „sprawdzony wzór” sowiecki przekształcając podstawówki w dziesięciolatki. Do czego, dzięki Bogu, nie doszło. Skupiono się za to na przystosowywaniu programowym i ideologicznym, a szkoły zamieniono w produkcyjne „zawody” (ros. fabryki), które miały nie tyle wyposażać młodego człowieka w atrybuty potrzebne do świadomego życia, ile produkować przydatny dla państwa element systemu.

„Odpowiednio zorganizowana podróż poszerzy twoje horyzonty i odświeży sposób patrzenia na świat. Poznając nowych ludzi, zwyczaje, miejsca i style życia, wzbogacisz samego siebie. Ale ważne jest, by podróżować aktywnie.(...) O ile to możliwe unikaj wycieczek zorganizowanych. To podróżowanie bierne. Prawdziwy podróżnik sam wybiera cel podróży i nie uzależnia się od żadnego programu. Może smakować i poznawać kraj, który odwiedza. Jego wakacje są nieprzewidywalne i ekscytujące.(...)” Fragmenty z książki E. J. Zelińskiego "Radość (nie)pracowania"

KRYM jest fascynującym i nadal nie do końca odkrytym przez turystów zakątkiem Europy. To tutaj znajdziesz nadmorskie plaże, malownicze skaliste zatoki, góry z licznymi jaskiniami, wodospadami i wąwozami, a także obszary stepowe ze słonymi jeziorami. Krym to miejsce, gdzie przez wieki Wschód spotykał się z Zachodem. Tutaj tez zobaczysz ogromne bogactwo zabytków: starożytne greckie ruiny, intrygujące skalne miasta, pamiętające średniowiecze twierdze, ruiny ormiańskich klasztorów, a także pamiątki po Tatarach: meczety a wśród nich słynny Pałac chanów w Bakczysaraju.

Obserwuję u ludzi wzrost zainteresowania własnymi korzeniami, losem rodziny, przeszłością przodków. To bardzo pozytywne, bo nie masz gorszej rzeczy nad świadomość, że przed tobą nie było niczego i że po tobie też zapewne nic nie zostanie. Brak przekonania o tym, że non omnis moriar, potrafi zamienić jesień życia w horror codziennego strachu przed nicością.

Socjolog Neil Postman napisze, że „znajomość korzeni to nie tylko wiedza o tym, skąd pochodził twój dziadek i co musiał przejść. To również wiedza o tym, skąd pochodzą twoje idee i dlaczego w nie wierzysz, wiedza o tym, skąd pochodzi twoja wrażliwość moralna i estetyczna. To wiedza o tym, skąd pochodzi twój świat, a nie tylko twoja rodzina”.

A miało być tak pięknie... no i jest. "Jedno okienko" to rozwiązanie, którego zamierzeniem jest uproszczenie procedur związanych z założeniem firmy (urzędowo- z rozpoczęciem działalności gospodarczej). Jak to wygląda w rzeczywistości?

Najważniejszy pierwszy krok...

Idzie szarak do urzędu z marzeniami o własnej firmie- w zależności od tego gdzie jest zameldowany- do Urzędu Miasta, bądź do Urzędu Gminy. Tam dostaje do wypełnienia 1 (słownie: jeden) druk, zwany EDG-1, w którym wypełnia wyraźnie oznaczone pola. Imię, nazwisko, nazwa firmy, PESEL, NIP, etc. Najbardziej uciążliwe mogą okazać się pola, gdzie należy podać kod wykonywanej działalności, tzw. PKD (Polska Klasyfikacja Działalności). Należy tu bowiem podać aktualny kod oraz jego odpowiednik z 2004 roku. Jeśli jest to tylko jeden rodzaj działalności to nie będzie z tym dużo pracy. Gorzej jeśli komuś popuszczą wodze fantazji i zacznie wymyślać, co może robić w przyszłości w swojej firmie. Czeka go żmudne przepisywanie kodów z internetu do EDG-1.

{xtypo_dropcap}G{/xtypo_dropcap}ość w dom, Bóg w dom...

Pisałem niedawno na łamach naszej strony o złożonym w Urzędzie Marszałkowskim w Lublinie wniosku na dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej "Programu Rozwoju i Promocji Turystyki Powiatu Radzyńskiego i miasta Radzyń Podlaski. Opracowanie i promocja markowych produktów turystycznych i kulturowych obszaru". Wniosek złożono... czekamy na decyzję w tej sprawie.

Przywykliśmy już dawno do widoku naszego pałacu, przechodzimy obok niego przecież codziennie... Nie ma westchnień zachwytu, wręcz przeciwnie- dookoła słyszy się pytania- Kiedy odremontują drugą ścianę? Kiedy coś zrobią? Bo ONI powinni to... bo ONI powinni tamto... ONI, tylko ONI, a gdzie MY? Gdzie ja i TY?

{xtypo_dropcap}D{/xtypo_dropcap}zisiaj przypada 66. rocznica rzezi na Wołyniu. Z Radzynia wcale nie tak daleko nam na Wołyń, odległe to już jednak czasy i niewielu wie co wtedy się działo. Dlatego publikujemy dzisiaj felieton Arka Kulpy, który przybliża nam tematykę trudnego sąsiedztwa Polski i Ukrainy.

Stosunki naszego kraju i Ukrainy poprawiły się znacznie w ciągu ostatnich kilku lat. Wcześniej były bardzo napięte. Wszyscy pamiętamy konflikt dotyczący Cmentarza Orląt Lwowskich. Ale od czasu  „Pomarańczowej Rewolucji” są coraz lepsze. Lecz do przyjaznego współistnienia dwóch narodów nie wystarczą tylko deklaracje polityków. Konieczne jest wymazanie z historii tych narodów „białych plam”, które wywołują wzajemną niechęć.