Jakiś czas temu trafił do mnie wniosek o utworzenie w naszym mieście targowiska umożliwiającego handel i obrót żywymi zwierzętami.

Odmówiłam złożenia tego wniosku burmistrzowi i zdecydowanie nie popieram tej inicjatywy.

Moją odmowę poparło wielu Mieszkańców, co tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że takie targowiska w ogóle nie powinny mieć miejsca. Udział żywych zwierząt w takich wydarzeniach, jak targi, to ciemna strona handlu. Świadome narażanie ich na stres i ból to postawa, która nie powinna znaleźć akceptacji wśród lokalnej społeczności. Dodatkowo uważam, że promowanie przedmiotowego traktowania zwierząt może uderzać w dobre imię Miasta. Zwierzęta to nie towar wystawowy.

To czujące istoty, które mają swoje prawa. Dziś staję w ich obronie.

Kinga Ostrowska

Czasem jedno zdanie potrafi zmienić perspektywę.

Stojąc przed skromnym domem odwiedzonym w ramach Szlachetnej Paczki usłyszałam: "To co, idziemy docenić swoje życie?". W tym krótkim zdaniu zawiera się ważna lekcja wolontariatu – nie chodzi tylko o pomaganie, spełnienie moralnego obowiązku, ale także o odkrywanie własnej wdzięczności za to, co mamy.

Każda wizyta u rodzin to emocjonalna podróż. Drzwi otwiera nam ktoś, kto często dźwiga na swoich barkach więcej, niż moglibyśmy sobie wyobrazić. Jednego dnia spotykasz samotną matkę, która po śmierci męża codziennie walczy, by jej dzieci miały ciepły posiłek. Innym razem widzisz samotnego, starszego pana, którego jedynym towarzyszem jest telewizor i wspomnienia o byciu kierownikiem. Są też chwile, gdy podchodzi do Ciebie szeroko uśmiechnięte dziecko, mimo że jego ciało przegrywa walkę z nieuleczalną chorobą.

Dzisiaj była msza na cmentarzu. Ksiądz Jakub mówił w kazaniu o tym, żebyśmy sobie wzajemnie pomagali, bo szkoda czasu... To takie proste…

Ze dwa lata temu, kiedy zaczął się remont ulicy Partyzantów, ktoś z rządzących wpadł na pomysł, żeby sfrezowany asfalt rozłożyć przy Zalewie. Kiedy Partyzantów będzie zamknięta, to dojechać do niej będzie można koło Zalewu. Świetny pomysł. Asfalt do dzisiaj tam leży.

Kiedy zaczął się remont Warszawskiej i Wyszyńskiego, sfrezowany tam asfalt został rozłożony na ulicy Leśnej. Mieszkańcy ulicy odsapnęli po wielu latach wszechobecnego kurzu i brudu. Teraz nawet widać, jaki kolor mają ich samochody… I wiecie co? Ktoś doniósł do Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska, że jest to zrobione niezgodnie z prawem i przepisami o ochronie środowiska. W życiu do głowy by mi nie przyszło, żeby dwa lata temu, kiedy byłem radnym w tamtej kadencji, donosić do jakiejś instytucji na takie działanie burmistrza Rębka. Chociaż nie byłem w jego zespole.

W niedzielę po kościele poszliśmy na zapiekanki.

Bo do naszego miasteczka przyjechał w końcu długo oczekiwany, żółto-czarny food truck Spomleku. Tyle, że o tej porze jeszcze nie mogliśmy nic zamówić, bo było po dwunastej, a zapiekanki można było zjeść od 13 godziny. No i poszliśmy do domu. I tu zrobiliśmy błąd, bo… kiedy potem wybraliśmy się na spacer i odwiedziliśmy Plac Wolności, to przywitała nas wielka kolejka. Masa ludu chciała zakosztować tych słynnych już na całą Europę zapiekanek z naszym Radamerem. Przyjechali nawet z okolicznych, podradzyńskich miejscowości.

29 Ogólnopolskie Spotkania z Piosenką Autorską „Oranżeria” 2024 już prawie za nami. Jeszcze tylko Ryszard Rynkowski zaśpiewa „Dziewczyny lubią brąz” i OszpA przejdzie do historii. I na pewno zostanie zapamiętana.

Do konkursu zgłosiło się 24 uczestników, zakwalifikowano 18, zaśpiewało i zagrało 16. W Koncercie Laureatów wystąpiło 8 artystów. Przyjechali z Warszawy, Łodzi, Torunia, z daleka… Zwyciężyła Gabriela Kundziewicz, drugą nagrodę otrzymała Zuza Wiśniewska, trzecią Anna Bobruś. Marian Kwasowiec został wyróżniony statuetką Aniołka im. Agaty Budzyńskiej. Koncert prowadził Adam Świć, Dyrektorem OSzPy był Wojciech „Molas” Gil, Przewodniczącym Jury pomysłodawca Spotkań Jacek Musiatowicz.

Innego głosu niż ten, że dobrze, że stara Oranżeria wróciła, że dobrze, że znowu jest konkurs talentów – nie słyszałem. I wielokrotnie wczoraj padało, że formuła się wcale jeszcze nie wyczerpała… Jak było widać wczoraj, ma się zupełnie dobrze. Trzeba było czekać 5 lat, ale było warto.

Do zobaczenia na 30 „Oranżerii” za rok. Już raczej latem… - Dziewczyny lubią brąz. A słońce o tym wie... ;-)

Niedziela to taki dzień, że katolik powinien pójść do kościoła i odpoczywać. A kiedy odpoczywa, to ma dużo czasu na przemyślenia i podsumowania. I jeśli się uda, to będę się z Wami dzielił moimi przemyśleniami po całym tygodniu. A że czas taki nastał, że tych różnych wydarzeń, z racji tego, że wybraliście mnie kolejny raz na radnego, jest sporo, to i opowiadać będzie chyba o czym.

Dziś o Egyek. Bo wiecie, że pojechaliśmy tam jakiś czas temu z burmistrzem i jeszcze trójką radnych, żeby odnowić, to co zostało zapomniane przez ostatnie 9 lat…

A czemu dziś o tym? O tym na końcu.

No i po co jechaliśmy te 657 km w jedną stronę aż na Węgry?

Dużo się na nas wylało przez weekend. Czas już uspokoić emocje i przypomnieć kilka faktów.

Podnieśliśmy cenę wywozu śmieci z 27 zł na 36. O 9 zł od osoby. Od października. Tak, ale łatwo nie było i długo szukaliśmy najlepszego na ten czas rozwiązania. Długo rozmawialiśmy, analizowaliśmy.

Tak teraz po prostu trzeba.

A przed sesją dostaliśmy list od poprzedniego burmistrza i jego radnych, byłego dyrektora Domu Kultury, obecnego wicekuratora oświaty, kierowniczkę radzyńskiego KRUS-u i jeszcze kilku osób. Jeśli go nie widzieliście, to możecie go przeczytać na dole.

Nie znam się na pielęgnacji zieleni, ale przyznacie sami, że jakoś dziwnie to nasze targowisko miejskie teraz wygląda.

Tak złowrogo nawet. Ogolili te biedne drzewa z wszelkiej zieleni, tylko kikuty zostały. No i wrzawa się zrobiła w mieście. 

A dlatego, że na zieleni się nie znam to Was pytam. To odrośnie i znowu będzie zielone? Czy drzewa teraz całkiem uschną i plac pusty zostanie?

3:1, 3:1, 3:1.

To wyniki głosowań radnych na wczorajszej Komisji Skarg, Wniosków i Petycji. Zwołanej w sprawie 3 skarg na dyrektora ROK Roberta Mazurka w związku z niewpuszczeniem dziennikarzy na galę 60-lecia domu kultury. Zdaniem większości radnych winy dyrektora Mazurka nie było, bo covid. Zdziwienia werdyktem też raczej nie było...

Szokował za to przebieg komisji. Był to bowiem pokaz pychy, buty, braku kultury, obrażania oponentów i włażenia z buciorami w ich życie prywatne. Smutne to, bo jeszcze kilka lat temu niektórzy z obecnych na sali walczyli o posłuch dla swoich racji. Dzisiaj nie słuchają innych.

Wyciągnijcie wnioski sami. Odsyłam do nagrania Wspólnoty >>tutaj<<.