Jestem ciekaw Waszych odpowiedzi na pytanie: czy mieszkańcy Radzynia potrafią cieszyć się z małych rzeczy?

Jeżdżąc wieczorem po różnych zakamarkach naszego miasta po raz kolejny przekonuję się, że Plac Wolności w porównaniu do innych miejsc jest oblegany największą ilością młodzieży. Godzina 22.00, poniedziałek – każda ławka zajęta, a obok nich stojące osoby, które nie zmieściły się na siedzisko. Zastanawiającym jest fakt, dlaczego młodzi Radzynianie tak bardzo lubią to miejsce? Gdy byłem młodszy wybieraliśmy ze znajomymi zazwyczaj groblę lub ławkę na osiedlu. Miasto nocą zamierało, a teraz w okolicach Skweru Podróżników można zaobserwować jakieś życie.

Wczoraj odkryłem (przyznaję to z odpowiednim wstydem), że jestem ostatnią osobą, która nie wie co to Gang Albanii.

Obserwowałem w Internecie zdjęcia młodych osób tnących sobie nożami policzki. Zamieszczają zdjęcia człowieka o złotych zębach i białkach oczu wytatuowanych na czarno, który nazywa siebie królem Albanii. Ale do głowy mi nie przyszło, że mógłby to być idol jakiejś większej grupy. Patologia - myślałem... Ale tylko do wczoraj.

Macie ochotę troszkę pomarzyć?

Wyobraźcie sobie, że w naszym mieście jest czynny akwen, gdzie można się kąpać, spacerować po molo czy po prostu położyć się na pisaku i popatrzeć na błękitne niebo.

Wokół plaży stoją budki z fastfoodem, kempingi z lodami oraz kilka małych sklepików. Nieopodal jest plac, na którym rozstawiają scenę, gdzie grają przeróżne zespoły. Czasem na środku wody wyląduje para kaczek przyzwyczajona już do widoku ludzi na brzegu. Widzicie to? Jestem ciekaw, gdzie takie miejsce w naszym mieście znalazło się w Waszej wyobraźni. Zalew? Zgadłem?

Pożyczyłem czarną książkę, pochwaliłem się i obiecałem recenzję.

"Niebezpieczne związki..." Wojciecha Sumlińskiego pożyczył mi znajomy. Niestety, im bliżej II tury prezydenckich wyborów, tym czytać chciało mi się mniej. Skutecznie zniechęcali mnie, do tej i innych "obywatelskich aktywności", kampanie obu kandydatów: obfitujące w irracjonalne obietnice, puste słowa i rozpaczliwe działania. Powyborczego poniedziałku pragnę tak mocno jak wyborcy wcześniejszej emerytury. Ale skoro obiecałem, to słowa muszę dotrzymać. Doczytałem więc i podzielę się tym co wiem (i czego nie wiem też).

Czy w naszym mieście w ciągu ostatniego tygodnia zauważyliście jakieś zmiany?

Nie mówię tu o zakończonej wymianie okien w pałacu, czy wszędobylskich plakatach wyborczych. Myślę o pewnych osobnikach, które już wcześniej dały o sobie znać. Wtedy oznajmiły, że wprowadzają się do naszego miasta i jest im tu chyba dobrze, skoro od artykułu z początku roku 2014 (którego znajdziecie tutaj!) ciągle są z nami. Pewnie doskonale już wiecie do kogo/czego nawiązuję.

Czy zauważyliście, że już od najmłodszych lat funkcjonujemy w jakichś organizacjach lub pod znakiem jakichś marek?

Od dziecka grupujemy się i reprezentujemy jakiś znak: przedszkole takie, a nie takie, jak buty to tylko z fajką, a partia to ta, jedynie słuszna, odpowiednia, najlepsza. Ludzie od najmłodszych lat łączą się w grupy bo… samemu przez życie ciężko iść, ale czy to dobrze?

Ktoś wyliczył, że jeżeli każdy Polak zje (a w zasadzie kupi) o 4,5 kg więcej jabłek niż w ubiegłym roku, to żadne embargo Rosji na te owoce nam niestraszne - tak głosi Internet.

Zrób na złość Putinowi! Jedz jabłka! - mówią w radio, telewizji i prasie. I super! Proponuję rozszerzyć trochę tę akcję. Zróbmy na złość wszystkim - wybierzmy 590 - wybierzmy polskie produkty - zróbmy sobie dobrze. Już wyjaśniam tym, którzy nie widzą o co chodzi. 590 to początek kodu kreskowego, umieszczonego na produktach. Oznacza on kod Polski.

Świętowaliśmy kilka dni temu 25 lat wolności.

- 4 czerwca 1989 to tryumf solidarności i odwagi nad zwątpieniem i politycznym osamotnieniem. (...) to początek udanej, wielkiej zmiany ustroju. (...) to powrót nadziei na suwerenność państw Europy Środkowej i Wschodniej - czytamy na stronie Prezydenta RP.

Miałem 10 lat, kiedy nastąpiły te wielkie dla Polski wydarzenia. To dzięki nim mogę dzisiaj swobodnie pisać także ten tekst. Pięknie.

25 lat później znacznie więcej rozumiem i jakoś jednak boli trochę serce, kiedy również w Internecie czytamy taki opis:

10 maja 2014 roku Eurowizję wygrała austriacka piękność o tradycyjnym austriackim imieniu...

Baba z brodą - Conchita Wurst. Chyba już stary jestem, bo jakoś tego nie rozumiem... I w wielkim szoku byłem, kiedy jeden kraj za drugim dawał 12 punktów dla Austrii. Widzę tutaj dwie możliwości: 1) albo głosowali tylko niewidomi (nie obrażając oczywiście niewidomych) 2) albo historia zatoczyła koło, ludzie widzieli już wszystko i czas na obazdowe cyrki z kobietami z brodą powrócił. Wesołe miasteczko do Radzynia co jakiś czas przyjeżdża, cyrk też, objazdowe akwarium z rekinami w naszym mieście właśnie stacjonuje... Stawiam na to drugie. Ale ciągle jednak nie rozumiem...