iledzisiaj.pl

W niedzielę (03.07) o godzinie 20.30 w parku miejskim można było obejrzeć przepiękny spektakl pt. „Drzewo" Wiesława Myśliwskiego.

18 czerwca br. w Radzyńskiej Izbie Regionalnej Łukasz Szymański otworzył wystawę fotografii członków RKF Klatka.

Jest to zbiór zdjęć, które zostały wyróżnione w 2010 i 2011 roku jako "zdjęcia miesiąca".

Swoje prace prezentują: Katarzyna Krupa, Gabriela Młynarczyk, Michał Zarobkiewicz, Krzysztof Sak, Krzysztof Kuzko, Hubert Szwaj, Dariusz Dorosz, Mirosław Koczkodaj i Tomasz Młynarczyk.

Prace radzyńskich fotografów można podziwiać w Radzyńskiej Izbie Regionalnej.

Jeden telefon Daniela Trocia do Wojtka Gila wystarczył, aby trzy tygodnie po Przeglądzie Kapel Rockowych MAYÓWKA 2011, Radzyniem znów zatrzęsło.

Tym razem jednak nie zawinił Koniec Świata. Winnymi zamieszania, euforii, tańców pogo i mdlenia dziewcząt pod sceną, z dziesiątego dnia czerwca bieżącego roku, należy niezaprzeczalnie uznać megaprzystojnych członków zespołów Moll Ass Band z Radzynia i No Problem z Międzyrzeca, z Wojtkiem "Molasem" Gilem i Danielem Trociem na czele.

28 maja br. w radzyńskiej Oranżerii doszło do zdarzenia z udziałem ponad 300 osób i 8 zespołów rockowych.

Młodzi miłośnicy mocnego grania, którzy spotkali się na II Mayówce zostali porwani przez Rooster, Rejestr Wariatów, R.e.c.K, Nuff Said, Korniszon, Death Fist i Wrzody. A potem nadszedł Koniec Świata. Ciała ludzi stłoczonych pod sceną raz po raz unosiły się w górę, by po chwili znowu zginąć w tłumie. Muzyka rozrywała powietrze i tylko doskonały akustyk ratował ROKiR-owskie nagłośnienie przed wydaniem ostatniego tchnienia. Nie zostali oszczędzeni także starsi... Czarne stroje, ćwieki, glany i znane z dziewięćdziesiątych lat ubiegłego wieku, napisy i naszywki zakręciły łzę w niejednym oku. Na szczęście wszyscy przeżyli, a Koniec Świata pozostawił po sobie deszczową pogodę- jak wszędzie gdzie zagra. Do Radzynia ściągnęło go Radzyńskie Stowarzyszenie dla Kultury "Stuk-Puk" i Radzyński Ośrodek Kultury i Rekreacji.

Tornado z gitarą w ręku, a w dodatku przez cały czas uśmiechnięte.

Takiego Neila Zazę zapamiętam z radzyńskiego koncertu. Neil wywarł na mnie ogromne wrażnie. To znakomity gitarzysta, którego utwory co chwila wywoływały radość na mojej twarzy. Nie tylko mojej  zresztą, bo widziałem ją u wszystkich, którzy przyszli na ten niezapomniany koncert. Jak sam mówił ze sceny, był to dla niego najlepszy koncert w Polsce. Nie wierzyłem mu za bardzo, myśląc, że mówi to w każdym odwiedzanym mieście- jak to typowy Amerykanin... Oni przcież co chwila mówią "Kocham Was!, Jesteście wspaniali!". Moje oczy widziały jednak coś innego. Neil bawił się wraz z publicznością, która gromkimi brawami i okrzykami wyrażała swój zachwyt dla jego kunsztu. Chociaż siedziałem bardzo blisko, czasem przy samej scenie, to chciałem być jeszcze bliżej. Dlatego nie dziwiła mnie wcale, rosnąca z każdą piosenką, liczba osób tańczących przed sceną- w każdym wieku! Ci ludzie chcieli być z Neilem, a on chciał być z nimi! To naprawdę niesamowite jak tych trzech facetów zakołysało "Oranżerią".

Przed Neilem zagrali nasi dobrzy znajomi- "Moll-Ass Band". Myślę, że to właśnie dzięki nim Neil zastał w naszym kinie tak przyjazną dla siebie atmosferę. Molas i ekipa rozkręcili publikę, która poddała się gitarowemu brzmieniu Neila.

- Klękajcie narody... - to pierwsza myśl, jaka przyszła mi do głowy, by opisać wrażenia po koncercie Krissy Matthews'a.

Znawcą gry na gitarze nie jestem (swoją karierę zakończyłem na zerwaniu nazbyt nadwyrężonej struny), ale to co usłyszałem i zobaczyłem... Facet wymiata, a ma dopiero 18 lat! Ten człowiek bawił się gitarą, czuł muzykę całym ciałem- i wiedział co robi- to było widać i słychać. Jak będzie grał za kilka, kilkanaście lat? Klękajcie narody...

Po koncercie, Molas (Wojtek Gil) powiedział, że nie mógłby teraz prowadzić samochodu, bo jeszcze trzęsą mu się nogi z wrażenia, a Piorun (Krzysiek Idzikowski) uznał, że najwyraźniej nie umie w ogóle grać na gitarze. To mówi chyba samo za siebie, prawda? 

Pierwszy dzień "Ro(c)kowiska 2011" za nami. Dzisiaj przed radzyńską publicznością zagra Neil Zaza. Jeśli Krissy był zapowiedzią tego co będzie dzisiaj, to... chyba znowu kupię sobie gitarę.

Zobaczcie niewielką próbkę tego, co widzieliśmy 2 maja 2011 roku w radzyńskim kinie "Oranżeria". Krissy Matthews!

17 kwietnia 2011 roku na deskach radzyńskiego kina "Oranżeria" uczniowie Gimnazjum Nr 2 wystawili "Dziady" Adama Mickiewicza.

Przedstawienie wyreżyserowała Elżbieta Żukiewicz. Wystąpili:

Sala kina „Oranżeria” ROKiR w niedzielny wieczór 20 marca br. zapełniła się po brzegi miłośnikami wielkiej postaci rosyjskiej muzyki Żanny Biczewskiej, która przekazuje swoją indywidualną osobowość, śpiewając w charakterystycznym stylu o tym, co jest w danym czasie dla niej ważne.

Niezwykła barwa głosu, mistrzostwo wykonania i wspaniałe zrozumienie rosyjskiej tradycji muzycznej są wyznacznikami niepowtarzalnego stylu artystki. Podczas koncertów towarzyszy jej i akompaniuje na gitarze klasycznej kompozytor, poeta młodego pokolenia Gienadij Ponomariow, od 23 lat jej mąż. Biczewska to wielka postać rosyjskiej muzyki, wspaniała interpretatorka narodowych romansów rosyjskich, ballad ludowych oraz jej własnych utworów autorskich, której charakterystyczny głos i maniera są rozpoznawalne po kilku pierwszych frazach nastrojowej muzyki. W jej repertuarze na szczególną uwagę zasługują pieśni mnicha Jeromonacha Romana oraz utwory Bułata Okudżawy w niepowtarzalnej interpretacji. Bułata Okudżawę, nazywa swoim nauczycielem scenicznym ojcem chrzestnym. Koncert artystki to niezapomniane wydarzenie w życiu kulturalnym kraju i miasta, które odwiedza.

Po koncercie przeprowadziłam bardzo krótki wywiad, który przekazuję w tłumaczeniu na język polski. Natomiast dla chętnych dźwiękowa wersja oryginalna i galeria fotografii Piotra Matysiaka.