Podczas obchodów 69-lecia zrzeszenia Wolność i Niezawisłość w sali parafialnej sanktuarium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy zostały zaprezentowane zdjęcia z cel dawnego aresztu UB mieszczącego się na Bulwarach.

Wydarzenie rozpoczęło się o godzinie 18.00 mszą świętą w intencji pomordowanych żołnierzy WiN z Obwodu Radzyń. Następnie uczestnicyi udali się na projekcję pokazu slajdów, na których ujrzeli liczne podpisy na ścianach walczących o wolną Polskę ludzi.

- Wraz z Pawłem Żochowskim postanowiliśmy odkopać i pokazać areszt Urzędu Bezpieczeństwa, dla tych co nie mogą tam trafić, lub dla tych, co nie mogą tam wejść – mówił Dariusz Magier, współtwórca projektu. – Przy ul. Warszawskiej 5, za siedzibą policji znajduje się niepozorny barak. W tym miejscu w czasie okupacji niemieckiej znajdował się areszt UB i SB rzeszy. Przez ten budynek w tym czasie przewinęło się bardzo dużo ludzi. Jak opisują relacje mogło się tam znajdować około 400 osób. Byli tam przetrzymywani, część była przewożona do Lublina, a niektórzy byli mordowani na miejscu w samym areszcie, skąd wywożono ich w papierowych workach. Część osób była rozstrzeliwana na Bulwarach, tam, gdzie dzisiaj są bloki i w miejscu kamienia upamiętniającego. Odnalazłem w Instytucie Pamięci Narodowej listę wszystkich aresztowanych i przetrzymywanych w tym budynku w okresie władzy komunistycznej. Ten areszt funkcjonował w latach 1944 – 1956. Zwykle zatrzymywano ludzi, których władza się obawiała. Chcemy pokazać państwu slajdy z inskrypcjami wyrytymi przez więźniów w radzyńskiej katowni UB i gestapo. Udało się nam wejść do dwóch cel, które te napisy posiadają. Wiemy, że w jeszcze jednej są również podpisy, lecz nie udało nam się tam dostać. Cel łącznie jest 7, w tym jedna - jak dowiedzieliśmy się - służyła za karcer, gdzie byli torturowani więźniowie. Wszystkie posiadają oryginalne drzwi, a w nich działające „judasze”, co oddaje prawdę historyczną  – opowiadał Dariusz Magier.

Na zdjęciach zobaczyliśmy ogromną ilość imion, nazwisk, miejsc pochodzenia osób oraz odliczanie dni spędzonych w celi za pomocą kresek. O gęsią skórkę przyprawiała muzyka odtwarzana w tle do pokazu slajdów. Na twarzach uczestników projekcji widać było skupienie i zadumę.

- Niestety teraz to miejsce wygląda tragicznie. W tych celach ludzie mają piwnicę. Trzymają w nich węgiel, drzewo – opowiadał autor Magier. - Za każdym razem kiedy tam jestem boję się, że to ostatni raz kiedy mogę zobaczyć te inskrypcje. Mamy już 25 lat wolnej Polski tak się dba o ofiary, które o tę wolność walczyły. Nasz cel jest taki, by utrwalić ten stan, jaki jest w tej chwili - spuentował.