
Komentarze
- Opłaty za śmieci muszą się równać z kosztami
Z jednej strony masz rację, ale z drugiej strony taki tryb prowadzi do wielu problemów ze zdrowiem. ...
- for_sale - Opłaty za śmieci muszą się równać z kosztami
Komu chce się ślęczeć nad garami? Kupi sobie taki singiel gotowe żarcia i macie wzrosty we wszystkim...
- pioter - Opłaty za śmieci muszą się równać z kosztami
Niektóre miasta odchodzą od plastikowych worków na śmieci i nie odbierają frakcji zielonej, która je...
- radzyniak13 - Opłaty za śmieci muszą się równać z kosztami
Wydaje mi się, że liczba 2 tys. osób (12 tys. zgłoszonych / 14 tys. mieszkańców), które nie są zgłos...
- for_sale - Konferencja Pamięć jest naszym obowiązkiem
https://www.rmf24.pl/fakty/swiat/news-sad-wstrzymuje-przesluchania-netanjahu-premier-izraela-unika,n...
- pioter
"Czarna Książka Kolorów" z Marią Jakubiak |
sobota, 02 marca 2013 09:41 | |||
W związku z tym, Biblioteka zorganizowała z 6-cio latkami z Przedszkola Miejskiego spotkanie z Czarną książką kolorów. Głównym bohaterem książki jest niewidomy chłopiec Tomek, który ogląda świat pozostałymi zmysłami: słuchem, dotykiem, smakiem, zapachem. Kolor żółty ma np. smak musztardy, brązowy pachnie czekoladą, a zielony to miętowe lody lub świeżo skoszona trawa. Tomek nie widzi ale czuje i to w jego życiu liczy się najbardziej. Czarny kolor jest dla niego najprzyjemniejszy, bo przywołuje bardzo miłe wspomnienia, np. dotyk mamy gdy przytula go i okrywa swoimi długimi włosami. Kolory dla Tomka to odczucia, emocje dnia codziennego, ważne momenty życia. Aby dzieciom łatwiej było zrozumieć świat w jakim żyje osoba niewidoma, na spotkanie zaproszona została Maria Jakubiak, w towarzystwie Iwony Skowron i Tadeusza Zgorzałka, która jest niewidoma od 14-go roku życia. Przyniosła ze sobą wiele ciekawych przedmiotów, które ułatwiają Jej życie i poruszanie się w świecie: mówiący telefon komórkowy, przyrząd do rozpoznawania kolorów, czy sygnalizowania czy szklanka jest już napełniona. Dzieci miały okazję zobaczyć jak się pisze brajlem i mogły też same coś napisać. Na zakończenie była także okazja wysłuchania fragmentu książki, którą pani Maria „czytała" palcami. Na zakończenie spotkania dzieci miały za zadanie rozpoznać - z zawiązanymi oczami - podany im przedmiot, by choć przez chwilę poczuć się jak osoba niewidoma.
|