Otrzymaliśmy dzisiaj wiadomość od posła Jerzego Rębka, w której przekazuje nam list od naszej czytelniczki w sprawie wypowiedzi burmistrza Witolda Kowalczyka, zamieszczonej na naszej stronie.

Przesłaną informację publikujemy, zapraszamy jednocześnie do wyrażania swoich myśli, np. w komentarzach pod artykułem - to najszybsza i najłatwiejsza droga, nie wymaga pośredników ani ujawniania swoich personaliów.

W odpowiedzi na tekst Pana Witolda Kowalczyka pt. "Jak mozolnie pracuje poseł Rębek", zamieszczony w serwisie www.iledzisiaj.pl w dniu 19 lipca 2012 r., przekazuję Państwu list, jaki po publikacji w/w artykułu wpłynął na moje ręce.

Jego autorem jest mieszkanka Radzynia Podlaskiego, która zastrzegła sobie anonimowość. W związku z tym, biorąc pełną odpowiedzialność za treści w nim zawarte, bardzo proszę o jego publikację. (red. - co niniejszym czynimy)

Szanowny Panie Burmistrzu!

Z zainteresowaniem zaczęłam czytać Pańską ripostę na wypowiedź posła Jerzego Rębka. Szybko jednak zainteresowanie zmieniło się w... zażenowanie.
Po osobie z Pańskim doświadczeniem i wykształceniem spodziewałam się silnej, ale męskiej, merytorycznej odpowiedzi, takiej, wie Pan: fakty, daty, liczby, kwoty.
Tymczasem co otrzymałam?

Czytając Pańską odpowiedź, przypomniałam sobie stary, dobry dowcip o zawodach komputerów amerykańskiego i radzieckiego. Zawody były zacięte, komputery szły łeb w łeb do momentu, gdy Amerykanie zadali komputerowi radzieckiemu pytanie: "Ile par butów przypada na jednego obywatela ZSRR?" Komputer – mimo iż wydawałoby się martwy przedmiot, zatrząsł się ze złości i wypluł kartkę z napisem: "A u was Murzynów biją. Aha!" Mam nadzieję, że Pan aluzję pojął. Jeśli nie ma się argumentów, reaguje się agresją i odbijaniem piłeczki.

Bo – niestety, z przykrością muszę powiedzieć - rzeczowej, spokojnej argumentacji w Pana piśmie nie ma. Pan jako znawca literatury – co wnioskuję z przywołanych wzorców literackich – winien pamiętać słowa "Księcia poetów": "Prawdziwa cnota krytyk się nie boi". Po co więc te nerwy? Po co bluzgi, epitety i pomówienia? Taki właśnie język bardziej pasuje do Dyzmy niż do "arystokraty ducha", na jakiego się Pan kreuje.

Myślę, że mieszkańcom naszego miasta wyjaśnienia się należą. Pieniądze, które miasto straciło, nie pochodzą znikąd, ale z naszych – radzyniaków – podatków. Każdy z nas musiał ciężko na nie zapracować, żyjąc często bardzo skromnie, niekiedy w niedostatku. Nie wiem, czy Pan się orientuje, jak wygląda życie rodziny, która ma do dyspozycji na rodzinę 2000-3000 złotych miesięcznie – albo i mniej. Dobry gospodarz dbałby o każdą złotówkę. Co można byłoby zrobić za te pieniądze dla miasta? Myślę, że wiele.

Pilnowanie spraw miasta, działanie w jego interesie to nie żadna łaska, ale obowiązek, o który się Pan ubiegał, i za którego wypełnianie otrzymuje Pan dosyć wysoką pensję (kiedyś obiecywał Pan, że się zrzeknie pensji burmistrza - jak to z tym jest?). A rolą opozycji jest kontrola i krytyka. Po to także mamy posła, żeby był naszym głosem tam, gdzie nasza opinia nie dociera; żeby zabierał głos w naszym imieniu tam, gdzie się odezwać np. boimy. Tak działa normalna, zdrowa demokracja. Nie ma tu żadnego cwaniactwa.

Nawiasem mówiąc, określanie posła Rębka słowem "cwaniak" – "jedyny w swoim rodzaju", "na miarę Nikodema Dyzmy", są nieadekwatne do rzeczywistości i obraźliwe. Poseł wybrany przez społeczeństwo naszego regionu w demokratycznych wyborach nosi w sobie godność urzędu (podobnie jak Pan swego urzędu), obrażając go, obraża Pan zarówno jego jako posła RP, jak i jego wyborców.

A jeśli już jesteśmy w kręgu odniesień literackich i filmowych, to polecam lekturę "Folwarku zwierzęcego" Georga Orwella, ewentualnie na wakacyjne wieczory – ponowne obejrzenie "Rancza" z kultową rolą wójta Pawła Kozła.