Do Barcelona Pozzo Di Gotto przybyliśmy 7 osobową grupą uczniów technikum budowlanego ZSP.

Od razu po przyjeździe z lotniska w Katanii zostaliśmy zaproszeni na kolację w naszym hotelu. Następnego dnia odbyło się spotkanie z organizatorami stażu, pracownikami EPROJECT CONSULT, którzy po krótkiej prezentacji Włoch i włoskich zwyczajów, podzielili budowlańców na 3 zespoły:

1. Adrianna Frączek i Paulina Maliszewska - Edilcasa Tirrenica s.r.l.
2. Michał Bożyk i Kamil Bartoszek – Ditta Individuale Pauliafito Carmelo
3.  Patryk Karpiński, Mateusz Chudek i Michał Golec – Astu Societa’Coop Sociale

Dziewczyny o 9.05 wsiadają w autobus do pracy i jadą do miejscowości Terme Vigliatore, gdzie są pomocnikami na magazynie sklepu z ceramiką i hydrauliką. Do ich zadań należy ekspozycja towaru w sklepie oraz przygotowanie zamówienia dla klienta. Pracują tylko do 12.50, ponieważ we włoskim zwyczaju panuje tzw. sjesta (od godz. 13 do 16). Jest to przerwa, podczas najgorętszej pory w ciągu dnia, na ulicach robi sie tak upalnie, że łatwo nabawić sie udaru. Dlatego też wszystkie zakłady pracy oraz sklepy są na ten okres zamykane. Na tym ich dzień pracy się kończy.

"-Najbardziej, w tej pracy podoba mi się to, że nie jest to tak jak dotychczas zwykłe mieszanie zaprawy, jak na zajęciach praktycznych. Jest to coś nowego, możemy poszerzać swoje horyzonty i szlifować język włoski. Przyjemna jest także podróż miejskim autobusem, gdzie można spotkać ciekawych ludzi i również rozmawiać po włosku. Co ważne, niewielu Włochów chce bądź potrafi porozumieć się po angielsku" - mówi Paulina.

Druga grupa swój dzień pracy zaczyna o godzinie 6.40. Przez pierwszy tydzień panowie pracowali nad renowacją ściany zewnętrznej wielorodzinnego budynku mieszkalnego w Barcellonie. Operacja ta polegała na odsłonięciu zbrojenia, oczyszczeniu go, konserwacji i ponownym pokryciu go tynkiem.

"-Przychodząc po raz pierwszy do tej firmy nie wiedzieliśmy, czy podołamy pracy na rusztowaniu w takiej temperaturze. Jednak nie było tak źle. Jedynym, lecz drobnym problemem jest język. Przy pracach remontowych nie jest to aż tak odczuwalne, jak na przykład przy kontakcie z klientem w restauracji. Dużo dały nam zajęcia z podstaw języka włoskiego, które odbyliśmy przed wyjazdem" - stwierdza Michał Bożyk.

Ekipa numer trzy, uczęszcza na praktyki do firmy nie stricte związanej z budownictwem. Pracują bowiem w zakładzie stolarskim przy produkcji desek kitesurfingowych i mebli. Ich praca nie jest ciężka, ale wymaga zręczności i dokładności. Mają za zadanie na przykład wyciąć za pomocą szablonu stateczniki do desek.

"- Ta praca to bardzo dobre rozwiązanie dla mnie i moich kolegów. Na miejsce zabiera nas szef, który także odwozi nas później do hotelu. Możemy tutaj poszerzać swoją wiedzę o umiejętności stolarskie, gdyż to także przydaje się w budownictwie, szczególnie w wykończeniach domów i mieszkań. Język nie jest dla nas przeszkodą, porozumiewamy się po włosku, angielsku, czasem na migi." - komentuje Patryk

Wszyscy budowlańcy są zadowoleni ze stażu. Możliwości, jakie dała nam szkoła, zgłaszając nas do projektu ERASMUS+ są nieocenione. Przede wszystkim, niewielu z nas leciało dotąd samolotem. Już sama podróż, była dla większości niesamowita. Po drugie, to bardzo podoba nam się kulturą włoska, szczególnie sjesta, ale także zachowanie ludzi, którzy są bardzo przyjaźni i zawsze uśmiechnięci. Jedyne, co w Włochach jest niepokojącego, to ton ich rozmowy. Rozmawiają dość głośno i dość blisko siebie, ale bez obaw, z pozoru może to wyglądać na kłótnie, lecz w wielu przypadkach wcale tak nie jest.

Nie możemy doczekać się wycieczki na Etnę, wciąż czynny, sycylijski wulkan. Cudowne dla nas jest błękitne morze, niewysokie fale, w których jest mnóstwo zabawy, ale przede wszystkim słońce. Liczymy na cudowną, brązowa opaleniznę!