Już niedługo
Reklama
Komentarze
- W niedziele po kościele. Lekcja wdzięczności i pok...
Jest powiedzenie: "człowiek wart jest nie tyle ile ma dóbr materialnych czy tyle jak jest mocny lub ...
- niepokorny - Organika – wernisaż
Gdzie ta wystawa i do kiedy ?
- niepokorny - Przemówienie Burmistrza Jakuba Jakubowskiego z oka...
więc wracaj, gdzie twoje korzenie.
- zimny - Przemówienie Burmistrza Jakuba Jakubowskiego z oka...
Naprawdę?. Ulica Między Bogiem a Prawdą. Na tej ulicy jest siedziba Proboszcza i Prokuratora można w...
- pioter - Przemówienie Burmistrza Jakuba Jakubowskiego z oka...
Bywało. Dawno temu. Obecny burmistrz nie potrzebuje pomocy w napisaniu przemówienia. Dementuję stano...
- akotyla
Wszystko się może zdarzyć, gdy głowy pełne marzeń |
Michał Maliszewski | |||
wtorek, 11 kwietnia 2017 07:00 | |||
„Kołatka” poruszyła serca jury Wojewódzkiego Przeglądu Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych. Teatr „Już Kończymy” z Radzynia Podlaskiego jedzie na Festiwal Najciekawszych Widowisk Teatralnych w Lublinie. Spektakl oparty jest na trzech utworach poetyckich „Autoportret odczuwany” M. Białoszewskiego ,”Bogaci i szczęśliwi” R. Marii Rilke w przekładzie Jana Lechonia oraz „Kołatka” Zbigniewa Herberta. Główny bohater – Pani Cogito – pojawia się na scenie w „pudełku wyobraźni” ,aby przekroczyć granice własnego jestestwa, własnego miejsca na ziemi, żeby iść „wyprostowanym przez życie wśród tych co na kolanach” i aby uzmysłowić widzom ,że „płynąć należy pod prąd ,do źródła ,bo z prądem płyną tylko śmieci”. /Z. Herbert/.Tytułowa kołatka to serce bohaterki. Rytm bicia serca wybijany przez główną bohaterkę oraz aktorów ,ma spowodować otwarcie ludzkich umysłów ,serc i sumień. Cogito zazdrości innym głów pełnych marzeń i wyobraźni /”Są tacy którzy w głowie hodują ogrody”/. Swoją wyobraźnię porównuje do drewnianej deski. Zazdrości również innym bicia „dzwonu wolności”. Sama ma tylko a może aż....kołatkę od niestrzeżonych ogrodów. Zmusza widza do refleksji co jest lepsze i ważniejsze: czy głos dzwonu ,silny, mocno słyszany z daleka czy głos cichej kołatki, która otwiera drzwi? Sama sobie odpowiada, że po uderzeniu w deskę słyszy „suchy poemat moralisty” /tak- tak, nie – nie./ porównanie do biblijnej prawdy, niech mowa wasza będzie krótka tak – tak ,nie – nie/. W ostatniej części widowiska padają bardzo ważne słowa, że bogaci i szczęśliwi mogą milczeć bo niekoniecznie inni chcą wiedzieć kim są. Ale biedni muszą wołać, nie mogą być niemi aby inni nie przechodzili obok nich jak przedmiotów. I znów pojawia się dźwięk kołatki, która ma spowodować właściwą reakcję na ludzką biedę. Pani Cogito odpływa do źródła w pudełku zwanym wyobraźnią a do końca spektaklu słychać głos kołatki – serca dochodzący z pudła. Jeden z aktorów zadaje retoryczne pytanie „Jak ona miała na imię, już nie pamiętam? ”żeby usłyszeć z głębi sceny przesłanie spektaklu – Cogito , Cogito ergo sum... W spektaklu wystąpili: Agata Grudzień, Olga Śliwińska, Aleksandra Zbirska, Joanna Matuszewska, Natalia Pawełczak, Weronika Zielińska, Joanna Głodek, Jakub Płecha, Gabriel Krzewicki. Spektakl to połączenie ruchu, plastyki, ciekawych rozwiązań scenicznych, świateł, muzyki Jana Kantego Pawluśkiewicza ale przede wszystkim bogatego w treści - słowa. Całość wyreżyserowała opiekun grupy – Ewa Śliwińska.
|