Szczerze mówiąc, poseł Jerzy Rębek wzbudza we mnie ostatnio spore emocje, ale wyjątkowo te pozytywne.

Swoimi wypowiedziami uświadcza mnie w przekonaniu, że faktycznie jest mężem stanu, takim na miarę Nikodema Dyzmy, cwaniaka jedynego w swoim rodzaju. Z tą jednak różnicą, że Dyzmę było za co wielbić. Jeżeli poseł ziemi radzyńskiej, stawia tezę, że jestem skompromitowany, to jak nazwać jego działalność w parlamencie, czyż nie podobnie? Ponownie zwrócę uwagę na zasadnicze różnice, aby każdy mógł sam dokonać oceny „bycia skompromitowanym". Ja pracuję i podejmuję decyzje, a więc ponoszę ryzyko pomyłek, czy jak woli poseł, kompromitacji. Pytanie, jakie ryzyko ponosi Jerzy Rębek, oprócz ryzyka, które dotyczy każdego z nas, że w każdym momencie możemy umrzeć, niekoniecznie z czystym sercem?

Ludzi, którzy nie interesują się funkcjonowaniem Państwa, samorządu, łatwo kupić pustą gadaniną, że NIK źle ocenił działalność burmistrza. A proszę pokazać kogo NIK dobrze ocenił. Osobiście nie napotkałem na jakikolwiek protokół NIK, w którym znalazłby się tzw. „wątek chwalebny" (przepraszam, że wchodzę na Pana działkę). Życzę Panu funkcji, którą obecnie sprawuję (teraz ja trochę nakłamałem z tymi życzeniami, ale cóż, taka polityka, sam Pan wie), bo jestem ciekawy, jak będzie oceniana m.in. przez NIK Pana praca. Chciałbym dożyć momentu, aby zobaczyć, czy kompromitacja jest równa kompromitacji. Tak na marginesie, to czytałem podsumowanie Pana kadencji jako wójta w protokóle RIO, ciekawe jak by Pan nazwał ten dokument? Kompromitacja, czy niesprawiedliwa ocena?

A propos "skandalicznych zaniedbań". Czy do takich nie należy czasami praca, której Pan nie wykonuje. Dlaczego nie stanowi Pan dobrego prawa? Ciężka praca według posła Rębka to festyny, przemowy, wręczanie dyplomów na sztucznie nadmuchiwanych konkursach i olimpiadach. Dla mnie taka wizja miasta, w którym żyję, jest przerażająca i z wielką satysfakcją przyjmuję wybór mieszkańców Radzynia, którzy trzykrotnie postawili na rzetelną pracę i rozwój miasta, a nie na chocholi taniec przy smalonych kiełbaskach i niekoniecznie szczerym uśmiechu. Pana pragnienie jest od 10 lat znane, dlatego niech Pan nie przykrywa swoich dążeń banałami o poszanowaniu prawa, zagrożeniom dla polskiej państwowości. Chce Pan poszanowania człowieka, bycia patriotą, przestrzegania prawa? Dobrze, ze Pan tego zapragnął. Ja to robię od dawna.

Moja rada, jako dla młodszego kolegi, którego próbowałem czegokolwiek nauczyć w szkole, i który w prowadzonym przeze mnie zakładzie był niemal hołubiony – NIECH PAN NIE WYCIERA SOBIE BUZI WARTOŚCIAMI, KTÓRE KAŻDY POLAK POWINIEN NOSIĆ W SERCU.