Historia naszej, 17. Drużyny Harcerskiej „eR eF” oficjalnie rozpoczęła się w lutym 2013 roku, choć na pomysł jej założenia wpadłem latem 2012 roku.

Po powrocie z trzyletniego kontraktu w strukturach NATO a dokładnie z Niuew Milligen w Holandii zauważyłem, że czegoś brakuje w naszej gminie Borki. Brakuje alternatywy  na ciągłe przesiadywanie młodzieży przed telewizorem lub też komputerem. I tak po moich długich  przemyśleniach i wspomnieniach z dzieciństwa postanowiłem reaktywować nieistniejące już od wielu lat harcerstwo na terenie naszej małej ojczyzny, by kształtować osobowość młodzieży w duchu harcerskich ideałów.

Na początku lutego 2013 roku uczyniłem pierwsze kroki by moja idea urzeczywistniła się. Spotkałem się z dyrektorem Zespołu Placówek Oświatowych w Borkach, gdyż właśnie tutaj chciałem założyć wielopoziomową drużynę harcerską. Tak, jak się spodziewałem, dyrektor bardzo pozytywnie podszedł do mojego pomysłu. Następnie spotkałem się z zastępcą komendanta Hufca Łuków, Michałem Mojskim. Szczęście mi sprzyjało od samego początku, gdyż w tym czasie trwało hufcowe zimowisko w Kocku, w związku z czym miałem bardzo blisko na spotkanie. Po bardzo miłej, wspólnej rozmowie złożyłem pisemną prośbę o założenie drużyny harcerskiej do Komendanta Hufca Łuków. Jednak to nie był jeszcze koniec listy osób, z którymi chciałem się spotkać. Pozostały mi jeszcze dwie osoby: wójt gminy Borki i Komendantka I Szczepu Harcerskiego „Infinity” w Radzyniu Podlaskim. Oba spotkania były dla mnie miłym doświadczeniem, ponieważ zarówno pan Henryk Mateusiak jak i druhna Anna Zabielska pozytywnie odnieśli się do mojego pomysłu reaktywacji harcerstwa w Borkach. Również oboje zaoferowali mi swoją pomoc jako starsi doświadczeniem harcerze i oświadczyli, że ich drzwi są zawsze otwarte dla mnie i mojej drużyny.

Po zatwierdzeniu prośby i włączeniu nas w struktury organizacyjne wyżej wspomnianego szczepu harcerskiego, rozpoczęliśmy okres próbny podczas którego nazywaliśmy się: Próbna Drużyna Harcerska przy ZPO w Borkach. Nie był to dla nas łatwy okres, gdyż czekało nas dużo pracy. Oprócz spraw organizacyjnych takich jak ustalenie terminu zbiórek harcerskich (a przy kilkudziesięciu osobach z różnych klas i z różnych miejscowości jest to bardzo trudne zadanie), zebranie podstawowych informacji o zuchach i harcerzach, załatwienie wszelkich formalności (zgody rodziców itp.), podzielenie się na szóstki/zastępy i wybranie funkcyjnych w drużynie, znalezienie miejsca na harcówkę i urządzenie jej, skompletowanie przez członków drużyny regulaminowego umundurowania oraz stworzenie od nowa całej obrzędowości drużyny (zbiór zwyczajów, symboli i obrzędów, stanowiących część tradycji oraz odrębności danej drużyny, który wprowadza w specyficzny nastrój oraz integruje harcerzy; można ją dostrzec dosłownie wszędzie zaczynając od oprawy zajęć a kończąc na imprezach harcerskich) były też sprawy związane z wychowaniem i edukacją. Podczas tego okresu próbnego moim zadaniem było zapoznanie harcerzy z zasadami zawartymi w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim, z historią Związku Harcerstwa Polskiego, symboliką harcerską, ze strukturą ZHP oraz systemem stopni i sprawności harcerskich. Było tego naprawdę bardzo dużo, zwłaszcza że dla wszystkich stanowiło to pierwsze spotkanie z taką organizacją. Niektórzy tylko czasem słyszeli opowieści harcerskie od swoich rodziców.

02 marca 2013 roku, podczas obchodów Dnia Myśli Braterskiej w Radzyniu Podlaskim, nasza drużyna po raz pierwszy pokazała się radzyńskiemu szczepowi, choć nie tylko. W tej wspólnej zbiórce wzięli także udział przedstawiciele Hufca Łuków, Powiatowego Związku Drużyn a także byli działacze oraz sympatycy idei harcerskich, którzy zostali zaproszeni by wspólnie z całym szczepem uczestniczyć w tym najważniejszym święcie wszystkich skautów na całym świecie, w tym również harcerzy.

Kolejną okazją do zaprezentowania drużyny oraz naszej wiedzy była III edycja konkursu czytelniczego „Kamienie na szaniec – bez tajemnic”. Muszę się pochwalić, iż druhna Sylwia Wójcik z naszej drużyny zajęła w tymże konkursie II miejsce. Tym zwycięstwem druhna dodała nam energii i pewności siebie.

Dobra passa nie opuszczała nas. Podczas kwietniowego Biegu Patrolowego w Radzyniu Podlaskim dostaliśmy dwie pochwały za wzorowe wykonanie zadań. Nie były to żadne zawody lecz wspólne spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Chodziliśmy z mapą po Radzyniu, od punktu do punktu, i wykonywaliśmy wspólnie zadania. Jednak te dwie pochwały miały magiczne znaczenie dla nas, nowopowstałej drużyny harcerskiej. Był to dowód, że możemy wspólnie pracować i wspólnie spędzać czas.

Oprócz cotygodniowych zbiórek w harcówce, gdzie poznawaliśmy tajniki technik harcerskich (terenoznawstwo, szyfry, samarytanka, pionierka) oraz zdobywaliśmy wszelkie informacje dotyczące harcerstwa organizowaliśmy zajęcia w terenie. Naszą pierwszą, całościową wspólną wyprawą był rajd pieszy. Nie był to duży dystans (tylko ok. 12 km), lecz jak na początek, wystarczający. Ze śpiewem na ustach pokonywaliśmy kilometr za kilometrem. Wszyscy byli zadowoleni i nie czuli zmęczenia. Rajd ten był dobrą okazją do zorganizowania konkursu sprawdzającego nie tylko naszą wiedzę ale też naszą sprawność fizyczną. Wszyscy walczyli dzielnie o każdy punkt, walka była wyrównana i dosłownie tylko pojedyncze punkty dzieliły uczestników od zwycięstwa. Wygrał dh Piotr Górny, tuż za nim były dh. Sylwia Wójcik i dh. Eryka Lis. W trakcie tej wędrówki oddaliśmy również hołd radzyńskim harcerzom zamordowanych przez Niemców w 1940 roku w lesie koło wsi Sitno. Uczciliśmy ich pamięć minutą ciszy, oraz zapalając znicze. Miłym zaskoczeniem było dla mnie to, że wszyscy wiedzieli o istnieniu tej symbolicznej mogiły, i że byli tutaj już wcześniej.

Kolejnym wyzwaniem dla naszej drużyny było zorganizowanie biwaku harcerskiego w ZPO w Borkach. Co prawda, przygotowaniem programu zajęli się instruktorzy szczepu „Infinity”, ale my jako gospodarze czuliśmy się odpowiedzialni za wszystko. Była to nasza pierwsza okazja by sprawdzić się we wspólnym działaniu z innymi jednostkami. Dlatego też chcieliśmy, aby wszyscy byli zadowoleni oraz by każdy punkt programu był wykonany w stu procentach. Przy organizacji biwaku przyświecały nam dwa cele: realizacja ostatniego etapu Kampanii Bohater związanej ze zdobywaniem imienia hm. Mieczysława Stagrowskiego przez Szczep oraz realizacja projektu „Harcmania dorastania”, przez który chcieliśmy pokazać dzieciom i młodzieży, jak w sposób zdrowy, aktywny, pożyteczny i zgodny z pewnymi zasadami można spędzać czas wolny. Z moich obserwacji wynikło, że każdy był zadowolony i chętnie wróci do nas na kolejne imprezy harcerskie.

Tuż przed końcem roku szkolnego odbyła się pierwsza edycja Konkursu na Harcerza Roku. Konkurs składał się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej. Ponadto, harcerz mógł zdobyć dodatkowe punkty za aktywność przez cały rok (czynny udział w wykonywaniu różnych zadań, akcji i projektów), za zdobycie nowych sprawności i wyższych stopni harcerskich, frekwencję na zbiórkach, za pełnione funkcje w strukturach ZHP, uregulowane składki członkowskie czy za posiadanie umundurowania harcerskiego. Laureatem w kategorii Harcerz została dh. Eryka Lis a w kategorii Harcerz Starszy dh. Sylwia Wójcik.

Harcerstwo jest jak jedna wielka rodzina. Nasz szczep i hufiec też jest jedną wielką rodziną. Dowodem na to jest zawsze miła atmosfera podczas naszych wspólnych spotkań, utrzymywanie kontaktów poza zbiórkami i imprezami harcerskimi a także organizowanie wszelkich imprez okolicznościowych m.in. dzień dziecka, bal andrzejkowy, wigilia drużyny, zloty, biwaki i obozy. Zazwyczaj staramy się zapełniać czas zuchom i harcerzom w bardzo ciekawy sposób, tak aby uczyć ich i wychowywać poprzez różnego typu gry i zabawy, pląsy i śpiew. Dlatego też zarówno zlot Hufca Łuków, który odbył się w Woli Okrzejskiej, miejscu gdzie urodził się i wychował Henryk Sienkiewicz jak i profilaktyczny biwak, który odbył się w Krynce Łukowskiej był pełen przygód i niesamowitych wrażeń. Harcerze uczyli się tam samodzielności i współpracy w grupie. Młodzież podczas wykonywania różnorodnych zadań, mogła wykazać się własną inteligencją, fantazją i kreatywnością. Nie zabrakło na tych imprezach typowych harcerskich elementów tj.: ogniska, śpiewania piosenek, marszy, apeli porannych i nocnych, zaprawy porannej, nowych znajomości, oraz oczywiście spania pod namiotem.

Jednak harcerstwo to nie tylko zabawa ale też i służba bliźnim i Bogu, chwile wzniosłe i uroczyste oraz obowiązek pamiętania  o przeszłości i o tym, kim jesteśmy. Jednym, z bardzo ważnych wydarzeń dla naszego szczepu było nadanie mu imienia hm. Mieczysława Stagrowskiego. Harcerze i zuchy wykonywali szereg zadań i akcji przez cały poprzedni rok po to, by bliżej poznać postać bohatera. Również i moja drużyna prowadzi obecnie Kampanię Bohater, którą planujemy zakończyć w maju 2015 roku. Chcemy, by naszym bohaterem został płk pil. Zdzisław Krasnodębski, twórca i pierwszy dowódca 303 Dywizjonu Myśliwskiego.

Naszą pamięć i naszą służbę innym okazywaliśmy poprzez czynny udział w wielu narodowych, kościelnych i innych uroczystościach a także w obchodach różnorakich rocznic. Nie wzięliśmy udziału we wszystkich przedsięwzięciach z przyczyn ekonomicznych, ale i tak było ich wiele. Zaczęliśmy od Koncertu Pieśni Patriotycznej w Radzyniu Podlaskim, gdzie mogliśmy podziwiać repertuar patriotyczny przygotowany przez radzyński zespół wokalny „Wrzos”.

Następnie, 5 lipca udaliśmy się razem z całym szczepem do lasu w Sitnie, aby uczcić pamięć druha hm. Michała Lisowskiego i jego harcerzy, którzy podczas II wojny światowej zostali tam rozstrzelani. Po uprzątnięciu mogiły i zapaleniu zniczy, przywołaliśmy pamięć o bohaterach w apelu. Pod symboliczną mogiłę poległych w tym miejscu harcerzy trafiliśmy jeszcze raz (już trzeci) w tym roku. Wzięliśmy udział w polowej Mszy Świętej podczas XIII Rajdu Pamięci Harcerzy Radzyńskich im. Kaziemierza Odrzygoździa.

17. DH „eR eF” nie zabrakło także na obchodach Święta Niepodległości w Radzyniu Podlaskim oraz na gminnych obchodach Dnia Strażaka połączonych z Uroczystością 65-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Borkach. Jesteśmy wszędzie tam, gdzie nas zapraszają i tam gdzie chcemy być. Nie zawsze jest to możliwe z powodu ograniczonego budżetu. Na szczęście zawsze możemy liczyć na naszych rodziców i przyjaciół drużyny.

Dla każdego drużynowego składanie przyrzeczenia harcerskiego przez jego podopiecznych jest wzniosłą chwilą. Ja też to odczułem, gdy przy ognisku (symbolu ciepła, bliskości, więzi, domu i rodziny) i przy wschodzącym słońcu (symbolu radości i gotowości służenia innym, symbolu budzenia się ze snu i rozpoczęcia nowego etapu w życiu) część moich harcerzy przyrzekła wszystkim tam obecnym służbę Bogu, Ojczyźnie i społeczeństwu, oraz otrzymała ode mnie krzyż harcerski. Łezki same zakręciły mi się w oczach. Wtedy poczułem, że mój trud nie poszedł na marne.

W lipcu 2013 roku odbyła się zbiórka podsumowująca nasz okres próbny, w której uczestniczyli przedstawiciele szczepu „Infinity” na czele z komendantką Anna Zabielską. Po pozytywnym zaopiniowaniu naszych zajęć, okres próbny został oficjalnie zamknięty. Nadano nam nr 17. Nazwę naszej drużyny wybraliśmy sobie sami, a brzmi ona: „eR eF”. Ma to związek z naszym bohaterem, płk pil. Zdzisławem Krasnodębskim. Jego 303 Dywizjon Myśliwski nosił oznaczenie kodowe „RF”. Pełna nazwa naszej drużyny to zatem: 17. Drużyna Harcerska „eR eF” przy ZPO w Borkach. Jak widzicie, podczas okresu próbnego nie tylko uczyliśmy się teorii ale również aktywnie braliśmy udział w życiu szczepu i hufca. A wszystko to w miłej i rodzinnej atmosferze.

W celu szkolenia młodych liderów, przyszłej kadry drużyny, czynnie uczestniczyliśmy w kursach i warsztatach organizowanych nie tylko przez Hufce ale także przez Chorągwie ZHP. W tym roku przedstawiciele naszej drużyny wzięli udział w Kursie Drużynowych „Wyspy Możliwości – Wyspa Gra” (Rajec Poduchowny k. Radomia), Kursie Instruktorskim (Pwd.) „Morze Możliwości” (Rajec Poduchowny k. Radomia), w Kursie Przybocznych i Zastępowych „Powrót na Wyspę Skarbów” (Międzyrzec Podlaski). Znowu muszę się pochwalić, że kilka druhen z mojej drużyny, ukończyły kursy z wyróżnieniem. Nadal bardzo mnie to cieszy.

Mam nadzieję, że moment założenia 17. DH „eR eF” był początkiem ciekawej i pięknej drogi życiowej dla wszystkich członków tej drużyny. Nie będzie jednak to droga łatwa do pokonania. Będziemy się piąć po stromych stokach wzgórz, dochodząc na same szczyty, przechodzić przez wąskie kaniony i pokonywać rwące rzeki, dążąc coraz dalej i dalej, do realizacji kolejnych, wspaniałych celów. Zadanie nasze, to wypełnić słowa założyciela skautingu na świecie, gen. Roberta Baden-Powella: „Starajcie się zostawić ten świat chociaż trochę lepszym, niż go zastaliście”.

Z harcerskim pozdrowieniem,

CZUWAJ!